Na een intensieve periode van samenwerken en persoonlijke ontwikkeling, hebben we elkaar goed leren kennen: ik de studenten, de studenten elkaar en de studenten mij als trainer en als coach.
Ik heb met heel veel verwondering en nieuwsgierigheid het ontwikkelingsproces van de studenten gevolgd en kan alleen maar zeggen: “WAUW wat was dat mooi om te zien!” Van het starten van een eigen bedrijf in leer producten tot het vinden van een nieuwe baan en het maken van verre reizen. Ieder op zijn eigen manier zijn eigen proces en met zijn eigen resultaat.

En of ze nu allemaal gaan werken als counsellor of als coach? Dat weten ze nog niet, maar dat is uiteindelijk ook niet altijd het doel. Het doel zorgde voor de reis en die was voor vele heel erg mooi! Dat doet me denken aan het gedicht Ithaka van de Griekse dichter Kavafis, die 150 jaar geleden werd geboren. Hij beschrijft in zijn gedicht Ithaka dat het gaat om de reis en niet om het thuiskomen op zich, want de reis is je existentie, je bestaansrecht of werkelijkheid. De reis heeft je wijs gemaakt en laat je intens leven. Zonder het bestaan van Ithaka had je de reis niet gemaakt.

Dus ja Ithaka? Ithaka it is!