Ik verbaas me iedere dag weer over de manier waarop we met elkaar communiceren en de hoeveelheid aan informatie die we zendend delen. We appen, facebooken en linked-innen er wat op los met elkaar. Zenden en liken. Bellen? Nee daar hebben we geen tijd voor. We mailen wel even of sturen een sms. Elkaar ontmoeten in de hectiek van alle dag? Ben je gek, ik moet al zoveel andere dingen doen, daar heb ik geen tijd voor.

En waar verbaas ik me dan over?

Dat contact en aandacht voor elkaar een schaars goed is geworden. Dat we niet de tijd nemen om te luisteren naar de ander, contact te maken met de ander, de ander even te zien. “Hey hoe gaat het nu met jou?” En juist in alle hectiek en drukte heb je een beetje rust nodig, een luisterend oor, gewoon even wat aandacht.
Ik zie het in mijn omgeving gebeuren, de afstand die er ontstaat, de eenzijdige communicatie en het niet hebben van tijd en aandacht voor elkaar. We delen toch alles via Facebook? Daar kun je toch zien hoe het met me gaat?

I really really like me!

Ik verkoop een goed gesprek, rust en aandacht. Die geef ik niet aan jou, nee die geef jij op die manier aan jezelf, een schaars goed. In de vorm van coaching en yoga. Jezelf ontmoeten in een gesprek of in de rust.
Een moment om stil te staan bij de belangrijkste persoon: Jezelf. En is dat nodig? Wie doet het anders?
Dus geef jezelf aandacht, sta eens stil bij jezelf, luister en kijk: Ben ik dat? En maak daar een gewoonte van, iedere dag weer opnieuw. Alleen dan kun je met aandacht voor jezelf er ook zijn met aandacht voor de ander. Er ontstaat ruimte en in die ruimte zou je zomaar iemand kunnen ontmoeten.