En toen was het 14 april 2022. Ik liep het ziekenhuis uit. Ik moest een traantje wegpinken omdat het mijn allerlaatste behandeling was. Mijn leven had de afgelopen 10 maanden in de overleving stand gestaan door borstkanker. Ziekenhuis in en uit. Chemo, operatie, bestraling, ik veerde elke keer weer mee. Tijdens het hele traject in het ziekenhuis word je fantastisch begeleid, daarna ben je weer op jezelf aangewezen.

Ik werd geattendeerd op het programma “Na de storm, stilstaan en bewegen”. De naam triggerde iets bij mij, zo was het ook voor mij al die 10 maanden, een storm, een rollercoaster.

De timing voor mij kon niet beter. Ik was op zoek naar tools om die hele storm een plaats te geven en om meer structuur in mijn hoofd te krijgen.

Tijdens mijn behandelingen werd ik geleefd. Nu is er tijd en ruimte om het hele emotionele aspect van de kanker te verwerken.

Tijdens het programma heb je iedere week Yin yoga, wat veel energie geeft en er bij mij voor heeft gezorgd dat ik veel verdriet kon loslaten. De wekelijkse e-mail: Ter oriëntatie en inspiratie,  laat je nadenken over je eigen kwaliteiten en wat je verder met je leven, werk wilt gaan doen.

Armanda geeft inzichten in haar coaching gesprekken. En de groepsgesprekken zorgen voor herkenning, erkenning en vergroten mijn zelfvertrouwen.

Ik ben nu halverwege het programma. Ik heb voor mezelf het gevoel dat ik in een transformatie zit. De nieuwe versie van mezelf bevalt me.

Ik gun iedereen die een ziekte heeft gehad waarbij alles op z’n kop komt te staan, zo’n traject!

Liefs Caroline Bongers